'De gemeente is de regisseur van het Woonbeleid' zei Marino Keulen, de Vlaamse minister van Woonbeleid. In Brussel lijkt deze regel echter niet te gelden. Een huis waarvan de voorgevel geklasseerd werd, staat er langzaam te verkrotten. Françoise Dupuis (PS), de Brusselse staatssecretaris van huisvesting, werd op 6 maart 2007 voor het eerst over deze gang van deze zaken geïnformeerd maar reageerde tot nogtoe niet. Heeft Dupuis geen tijd omdat zij vooral de franstalige cultuur in Brussel wil promoten ?
.....................
Brussel, 4.4.2007 - Het huis in de Faiderstraat n° 10 te Brussel met zijn geklasseerde voorgevel, werd in 1882 op vraag van Graaf Eugène Goblet d'Alviella door architect Van Rysselberghe gebouwd.
Op 4.9.2000 ondertekenden de verschillende eigenaren van het huis een contract waarin stond dat de dakbedekkingen van de twee daken van het huis zouden hernieuwd worden.
Het bovenste dak werd tegen de schappelijke prijs van 3.368 Euro herlegd maar van de werkzaamheden aan het kleinere dak op de eerste verdieping kwam echter niets in huis omdat het appartement op de tweede verdieping in 2001 van eigenaar veranderde.
De nieuwe eigenaar, een advocaatje, blokkeerde de nog uit te voeren dakwerken omdat hij, grotendeels op kosten van de mede-eigenaars, een dakterras wilde laten aanleggen en daarvoor reeds een aanvraag had ingediend bij de Dienst Urbanisme van de gemeente Sint-Gillis.
Nadat hij een venster liet plaatsen in het venstergat dat hij in zijn achtergevel had laten uitkappen, startte hij in oktober 2004 met een juridische procedure bij de vrederechter van Sint-Gillis. Deze stelde een advocaat-beheerder-immobiliënexpert aan die wel oog had voor het gevraagde terras maar geen rekening hield met de waterinfiltratie doorheen het dak.
In zijn vonnis van 25.1.2007 hernieuwde de vrederechter echter het mandaat van de door hem aangestelde beheerder voor een periode van 5 jaar terwijl deze ervoor zorgde dat er nu soms tot 300 liters water op 14 dagen tijd door het dak druppen en de kamers onder het instortende plafond dienden ontruimd te worden omdat zij totaal onbewoonbaar zijn geworden. Tijdens de eerste week van november 2006 kwamen er op drie dagen tijd zelfs 270 liters water door het dak gedrupt (zie de brieven aan de Vlaamse ministers Vervotte en Keulen).
Op 2.2.2007 kwam deze zaak voor de 16° kamer van de burgerlijke rechtbank te Brussel alwaar de eigenares van de gehavende appartement een verzoek liet indienen tot aanstelling van een juridische expert.
Diezelfde dag nog brachten de vertegenwoordigers van de Dienst Landschappen & Monumentenzorg van de Stad Brussel, en van de Diensten Hygiëne en Urbanisme van de Gemeente Sint-Gillis een bezoekje aan het huis.
Uit het onderzoek van deze diensten bleek dat de aanvraag voor de aanleg van het terras al bijna 5 jaar geleden 'verlopen' is zonder dat de vrederechter en de beheerder dit opmerkten...
Om druk uit te oefenen schreef de beheerder vervolgens een brief naar de burgemeester van Sint-Gillis waarin hij de Diensten Urbanisme en Hygiëne van 'partijdigheid' beschuldigde. In zijn brief merkte hij fijntjes op dat het terras in feite al bestond omdat de advocaat door het venstergat in zijn achtergevel het gevoel had gekregen dat hij reeds op 'zijn terras' zat.
Het advocaatje van zijn kant liet weten dat hij een klacht met burgerlijke partijstelling tegen de verantwoordelijke van deze nieuwsgroep indiende.
Intussen is er nog altijd niets tegen de waterinfiltratie gedaan en besteedde de door de vrederechter herbenoemde beheerder een gedeelte van het geld ondermeer voor het opfrissen van een dakterrasje (kosten 4.000 Euro) en de trapzaal (kosten 10.324 Euro).
Volgens een recent schrijven van de beheerder zou er nu nog zo'n 9.000 Euro overblijven, wat voldoende zou moeten zijn om het dak en de kamers op de eerste verdieping te laten herstellen. Maar ja, zelfs de werken aan de trapzaal en inkomhal blijken na twee maanden niet eens voleindigd te zijn. Het papier plakt overal nog op de trappen, de ruiten zijn nog steeds stuk, de deurpomp werd niet teruggeplaatst, de electriciteitsbedrading ligt overal los op de traptreden enz.
De VZW Werkgroep Morkhoven meent dat de doelbewuste verkrotting van het historische huis te maken kan hebben met het feit dat de maatschappelijke zetel van de VZW zich sinds vorig jaar in de Faiderstraat bevindt.
Anderzijds is het ook zo dat leegstand en verkrotting nu éénmaal deel uitmaken van het Brusselse Woonbeleid. De Brusselse Bond voor het Recht op Wonen (BBRoW/RBDH) sprak enkele jaren geleden al van 15.000 leegstaande woningen.
Jan Boeykens -moderator
Woonbeleid - Politique du logement
Persorgaan Werkgroep Morkhoven - Organe de presse Werkgroep Morkhoven
issakaba@skynet.be - 02 537 49 97
http://groups.msn.com/WerkgroepMorkhoven
Classement, Monument,19.1.1995 - Hôtel Goblet ou “ Hôtel d’Alcantara " - Rue Faider, 10, 1060 Saint-Gilles
www.monument.irisnet.be/fr/patrimoine/sgl.htm - En cache - Pages similaires
-------
Artikel 23 van de Grondwet bepaalt dat ieder rechtheeft een menswaardig leven te leiden. Dit recht omvat ook het recht op een behoorlijke huisvesting.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire